De covid prik! Hebbes!

Ondanks alle geruststellingen van de secretaresse van ons “Centro de Saúde” en ondanks het feit dat de nationale Portugese regering heeft bepaald dat iedereen op Portugees grondgebied recht heeft op de covid-prik, waren wij blij verrast door het telefoontje dat wij afgelopen vrijdag kregen. We waren steeds nogal sceptisch en we hadden geen al te hoge verwachtingen van het systeem.

Levada dos Piornais

Tijdens een wandeling over de Levada dos Piornais met onze Nederlandse vrienden Yvon en Jaap Willem, kreeg Noud een telefoontje. Op zijn Portugese sim-kaart. Het was het Centro de Saúde in Estrela (Calheta) dat hem uitnodigde om op dinsdag 20 april (gisteren dus) de covid-prik te komen halen. Noud vroeg haar ‘hoe zit het met mijn echtgenoot’? Het antwoord kwam snel: ja, hij kan ook komen, zelfde dag, zelfde tijd (heel comfortabel om 11.00 uur).

Het Engels van de dame was oké, maar een beetje aarzelend. Noud gaf me de telefoon om met haar in het Portugees te spreken om het haar wat makkelijker te maken. Ze vertelde me dat we de tweede dosis op 18 mei zouden krijgen, op hetzelfde uur. Ze had een aantal vragen. Heb je covid, heb je nauw contact gehad met iemand die het had? Ben je allergisch voor medicijnen, slik je antibiotica en heb je onlangs nog een ander vaccin gekregen? Op alle vragen konden we nee zeggen, en ze maakte onze dag door de afspraak te bevestigen!

Je snapt wel dat we een super wandeling hadden. De The Levada dos Piornais is sowieso een leuke wandeling die langs de wijk Ajuda in Funchal loopt, en uitkomt bij het stadion. Terug naar de auto zijn we langs de voetgangersboulevard gegaan. Jaap Willem en Yvon waren stikjaloers, ze zouden ook zo graag willen, maar ja, ze zijn veel jonger dan wij en dat heeft zijn prijs!

sportcentrum voor de covid prik

De plaats waar we de prik zouden krijgen was erg handig: het sportcentrum in Prazeres. Omdat we de afspraak niet wilden missen gingen we vroeg, we vertrokken gisteren om 10.25 uur van huis, en tien minuten later stonden we in de rij. De wachttijd was niet lang, hoewel er nogal wat mensen waren. We kregen een ander masker dan dat we droegen, een papieren wegwerpmasker. Uit China, net als het virus, zei de verpleegster. Daarna gingen we zitten om te wachten tot we geregistreerd werden. Dat duurde nog geen twee minuten.

vragen

Al snel werden we doorgesluisd naar een andere verpleegster bij een registratiebalie, waarvan er meerdere waren. Zij gaf ons een kaartje waarop de datum en het vaccin en het batchnummer stonden, en de datum voor de tweede dosis. Ze stelde dezelfde vragen die ons afgelopen vrijdag telefonisch waren gesteld. Maar daarbovenop wilde ze weten of we medicijnen gebruikten.

bloedverdunners

Toen ik haar vertelde dat ik medicijnen slik voor mijn bloeddruk, wilde ze weten of ik bloedverdunners gebruik. Wat ik niet doe. Ik vertel dit niet om mijn medisch doopceel te lichten, maar als voorwaarschuwing voor als je die wél gebruikt. Dat kan misschien consequenties hebben voor je vaccinatie. Ik weet niet of dat zo is, maar het is een goed idee om je medicijnen of het doosje mee te nemen. Je kunt ze dan voor de zekerheid laten zien wat je gebruikt. Wij kregen ook een papiertje mee waarop het nummer stond van het ‘hokje’ waar we de prik gingen halen.

zuster Graça

Een paar hostessen loodsten ons naar loods hokje 4, waar we opgewekt werden ontvangen door zuster Graça. Ik zei haar dat Noud eerst mocht, want hij zat hem te kieren als een ouwe dief; een naald in zijn arm vindt hij niks. Maar zuster Graça zei dat hij niet bang hoefde te zijn. Ze zei: Ik zal je hetzelfde zeggen wat ik tegen bange kinderen zeg die een prikje krijgen: denk maar aan iets leuks. Toen ik Poncha suggereerde, zei ze kordaat: GEEN Poncha vandaag. Daarna maakte ze korte metten met de eigenlijke prik. Noud blij, hij voelde er niets van. Ik wel iets, maar niks om over naar huis te schrijven.

Na de prikken noteerde de verpleegster het tijdstip dat we weg mochten. Er was een ruime wachtruimte waar konden gaan zitten. Een groot bord noemt het “sala de observação pós-vacinação”, Zoals je op de foto’s kunt zien niet zo chique als de tekst op het bord deed vermoeden. Ze houden je een half uur vast na je prik. Twee verpleegsters liepen de hele tijd rond. Ogenschijnlijk om een praatje te maken met de mensen, maar in werkelijkheid hielden ze iedereen nauwlettend in de gaten om te zien of iemand tekenen van een allergische reactie had.

eigen huis hier?

Antena 1

Ongeveer halverwege ons half uur wachten, kwam een andere verpleegster, zuster Fatima, naar me toe. Ze zei: ‘Senhor Peter’? Ik zei: ‘Ja, hoe weet u dat’? Ze glimlachte en antwoordde: ‘A gente sabe tudo’, wij weten alles. Ik ben er nooit achter gekomen hoe ze dat wist, maar ze kwam me op de een of andere manier bekend voor. Toen vroeg ze me of ik wat vragen wilde beantwoorden voor een reporter van Antena 1, de nieuwszender van de RTP, de officiële staatsradio van Portugal.

Ze waren bezig met een reportage en ze interviewde mensen die net de prik hadden gekregen. Ze zoeken natuurlijk altijd naar wat variatie, dus willen ze ook wat buitenlanders in hun interviews. Bij voorkeur buitenlanders die Portugees spreken, da’s wel zo handig voor hun luisteraars. Op de een of andere manier weten ze me altijd te vinden. Niet getreurd, het was leuke afsluiting van onze prikexcursie.

effecten van de covid prik

Voordat we weggingen, bevestigden ze nog eens de datum voor de tweede prik. Ze gaan ons op voorhand nog eens bellen om ons het tijdstip van de tweede covid-prik te bevestigen. We weten nu dat het niet zo nauw komt, het is geen precies tijdslot dat je niet mag missen. We waren een beetje vroeg, maar de verpleegster aan de receptie zei dat het geen enkel probleem was. Ik neem aan dat je op de lijst van die ochtend of middag staat en dat het niet zo heel veel uitmaakt hoe laat je precies komt. Toch zullen ze blij zijn als je je ongever aan je tijd houdt, zodat hun werkdruk een beetje gelijkmatig over de dag wordt verdeeld.

paracetamol of Ben-U-Ron

Zuster Graça had ons gewaarschuwd Ben-U-Ron (paracetamol) te halen voor het geval we wat koortsig zouden worden. Of als de prik-arm pijn zou doen. Noud had dit al ergens gelezen, dus had hij een paar dagen geleden al een voorraadje ingeslagen.

Gistermiddag voelden we inderdaad wel wat effect. Mijn ‘prik-arm’ voelde een beetje zwaar, maar niks dramatisch. Noud kreeg wat lichte griepverschijnselen, zoals we al wel verwachtten, want hij reageert altijd vrij heftig op inentingen. Aan het begin van de avond nam hij 1000 mg paracetamol en ging naar bed. We gingen er eigenlijk van uit dat hij zich de eerste dagen wat ziek zou voelen. Maar tot zijn verbazing (en de mijne) voelt hij zich vandaag goed. Ik voel mijn linkerarm nog, maar niets bijzonders. Gisteravond voelde ik me een beetje moe en dat was alles. Dus op tijd naar beden dat was dat.

vaccinatiebewijs

Voor gebruik binnen het Portugese grondgebied zal het kaartje die we kregen genoeg zijn als officieel bewijs van inenting. Voor ons gebruik, als we besluiten om te proberen naar Nederland te vliegen zal het waarschijnlijk niet bruikbaar zijn. We hebben de gele vaccinatiepaspoorten in Nederland besteld. Bij het vaccinatiecentrum zeiden ze dat we naar ons plaatselijke Centro de Saúde moesten gaan. Daar zou een verpleegster de gegevens van onze corona prikken erin zetten.

We zijn er na het prikken meteen maar een langs gegaan. De verpleegster daar ze dat ze graag de gegevens wilde invullen, maar ze zei erbij dat het ding totaal geen officiële status heeft. Ze adviseerde ons te wachten tot na de tweede prik, en dan naar het hoofd- Centro de Saúde in de gemeente te gaan. Voor ons zou dat het centrum in Estrela da Calheta zijn. Daar moeten we dan een vaccinatieverklaring aanvragen bij de “Delegado de Saúde”, vertegenwoordiger van de regionale gezondheidsorganisatie Sesaram. Ik zal jullie na onze tweede prik vertellen hoe dat is gegaan.

superblij met de covid prikprocedure

Voorlopig kan ik alleen maar zeggen dat we superblij zijn met deze hele soepele operatie. Als ik hoor over de chaos in Nederland waar mensen uren aan de telefoon moeten hangen voor een afspraak voor een covid prik (vrienden vertellen me nu dat het probleem bij de GGD’s zit, niet zozeer bij de huisartsen) En ik dacht nog wel dat alles in Nederland zo goed georganiseerd is en dat we terecht wat twijfels hadden over de organisatie hier op Madeira. Ik kan alleen maar zeggen: ‘Chapeu’ (petje af) voor de SESARAM, de gezondheidsdienst van Madeira services!  

Inmiddels heeft zelfs de trage Nederlandse overheid begrpen dat we hier qua covid een veel betere situatie hebben dan in Nederland en kunnen jullie weer naar hier komen. Er is een apart artikel over, lees het hier. Als we onze tweede dosis hebben gehad komt er weer een update.