We hebben nu een dikke twee jaar de pergola over het zijterras bij de gastenkamer overdekt met een weelderige groeier en bloeier: de Maracujà-Banana. Een Maracujà is een passievrucht, en er zijn hier op het eiland vele soorten. Een van de meest weelderig bloeiende is de banana-versie, die zo heet omdat de vruchten wat aan bananen doen denken, en het aroma in de verte ook. Zo heb je hier ook de soorten Pomelo (grapefruit), Maçã (appel) en nog een paar andere waarvan me op dit moment de namen niet te binnen schieten. De Banana-variant bloeit gewoon aanstellerig overdreven, met een ingewikkelde bloem waarvan je denkt dat de plant zelf van gekkigheid niet weet wat zij er nu weer eens bij zal doen. Hoe dan ook, we hebben dus ladingen vruchten, en die gebruik ik onder andere voor het maken van de saus bij de beroemde Peixe-Espada Preta, de Zwarte Degenvis (die in vrijwel alle reisgidsjes foutief zwaardvis genoemd wordt. Zwaardvis is natuurlijk ook erg lekker, maar die lijkt er niet op en komt als typische Middellandse-Zeevis hier niet voor.) Maar met alleen het maken van de saus komen de vruchten bij lange na niet op, dus Noud had gisteren het idee opgevat om er een jam, een ‘doce de maracujà’ van te maken. We hebben er wat foto’s bij gemaakt. Er gaat ongeveer de helft van het gewicht aan vruchtvlees suiker door, dus niet eens zo heel veel, en het resultaat is een zach-zurige aromatische jam, natuurlijk met hulp van wat specerijen die we natuurlijk niet zomaar prijsgeven. (Reina, je zult er dol op zijn).
Na het uitgebreid oogsten van onze sinaasappel is dit de tweede vrucht van eigen bodem die we deze winter gebruiken. De citroen is nog niet zo ver, er zit redelijk wat aan, maar ze zijn nog niet rijp. Ook de mandarijn van 80 cm hoog doet zijn best en zullen we binnenkort oogsten. De avocado die we verleden jaar plantten staat er fris bij en heeft al gebloeid. We zijn benieuwd naar de oogst in het najaar. Rest nog het wachten op de eerste bloemen – en hopelijk vruchten – aan de Guave, die hier heel ingewikkeld Goiaba heet en de fruit-en groentetuin werpt letterlijk vrucht af.
Oh, kon je maar een paar maracuja’s opsturen.
Ik ben er zooooooo dol op! Maracuja/perzik is mijn favoriete yoghurt!
Jullie tuin is een waar vruchtenparadijs!
Geniet er van.
Gr. Anneke
maracujà in overvloed, sinaasappels, mandarijnen en citroenen, en hopelijk volgende winter ook guave en misschien zelfs al avocado’s. Met een beetje geluk voldoende peterselie, en heel, heel misschien overleeft er een basilicum. Maar dat is heel moeizaam….
geweldig, het is altijd zo leuk om iets uit eigen tuin te oogsten.
Het wordt steeds leuker en ook steeds meer, Lineke. En dan hebben we niet eens een moestuin, dat kan ook niet omdat we er natuurlijk alleen in de winter zijn.
Ja, leuk om het verhaal en om de mooie foto’s.
Hans
gewoon heerlijk rommelen, kneuterig maar wel leuk!
Op zich al genoten van het verhaal, maar de beelden inclusief de keukenbeelden zijn geweldig. Ik heb de afgelopen weken mijn foto-archief doorgelopen en heb de fantastische ontwikkeling van jullie onderkomen over me heen gekregen vanaf 2007. Het laatste blog voegt daar weer heel wat aan toe. Grandioos! Hartelijke groet. Martin.
Je moet eens kijken naar de mogelijkheden van Google Photos. Dat geeft je, als je de instellingen goed hebt, onbegrensde archiveringsmogelijkheden plus automatische back-up van alle foto’s die je met je iPad of je iPhone maakt. Back-up van foto’s uit je computer (dus ook van een aangesloten camera) is ook mogelijk. Werkt als een zonnetje en je kunt altijd je apparaten lekker leeg houden en toch je foto’s bekijken en laten zien als je internet hebt..
ohoh de Maracuja. het water loopt me door de mond. Ik ben heel benieuwd hoe de jam is geworden.
dikke kus
Beer
wat in het vat zit verzuurt niet. Dat geldt ook voor potjes Doce de Maracujà!
Bewaar maar ’n potje voor later dit jaar:):):)
als het op is maken we tegen die tijd gewoon weer nieuwe.
Leuk… Nu nog eigen etiketten maken…
ook een goed idee!