Druk op zee..

Ons uitzicht over de oceaan is, iedereen weet het intussen wel – imposant. Maar om nou te zeggen dat er veel gebeurt op zee, bij ons ´voor de deur´zou wat overdreven zijn. De belangrijkste scheepvaartroutes bij Madeira lopen langs de oostkant van het eiland, niet langs onze zuidwestkant. Maar eergisteren lag er opeens een groot schip in ons blikveld. We vroegen ons natuurlijk meteen af wat er aan de hand was. Even voor anker om te wachten op lading of op een vrije plaats in de industriehaven van Caniçal? Dan was hij toch wel ver weg gaan ankeren want die is aan de andere kant van het eiland. Of is het een aangehouden drugsschip? Gisteren zagen we een paar sleepboten om het schip heendraaien, het lag er nog altijd. En vandaag nog steeds.

nieuwsgierig

We kunnen onze nieuwsgierigheid niet langer inhouden en rijden naar beneden, naar Paúl do Mar, want het lijkt of de sleepboten daar af en toe de haven, die we van hier net niet kunnen zien,  ingaan. Als altijd wandelen we graag even door Paúl, maar de lokalen staan helemaal niet breed gesticulerend over het schip te praten. We drinken een glas aan de haven en tenslotte, bij het weggaan, vraag ik toch nog maar even aan de barjuffrouw of ze weet wat er met het schip aan de hand is. ´Avariado´, zegt ze. Mooi he, dat Portugese woord wordt voor alle kapotte zaken gebruikt, maar hier is het overduidelijk. Averij.

Jammer

Tevreden rijden we weer naar huis, waar het overigens weer goed toeven is. Ondanks de frisse wind zijn er altijd wel plaatsen uit-de-wind-in-de-zon te vinden waar je het met een boekje prima kunt uithouden. Jammer ddat de scheepvaartroutes bij Madeira nieet voor onze neus langskomen, want we waren er toch een flink tijdje mee zoet!