Het Grote Ontvlekken

ht grote ontvlekken: ieder jaar een noodzakelijk kwaad.

Als ons huis een hele zomer in gebruik is geweest door ‘derden’ dan wil je niet weten waar we allemaal vlekken in vinden. Vlekken die we persé weg willen hebben. De dag van het Grote Ontvlekken staat voor de deur. Het ligt – in het algemeen tenminste – echt niet aan onze gasten. We hebben in de regel erg weinig te mopperen, we zien geen sporen van ernstige verwaarlozing of onverschilligheid: kennelijk hebben we gewoon leuke huurders, iets dat we meestal ook bevestigd zien in het meer dan leuke en gezellige contact per email dat we met de meesten hebben…

verhuurseizoen komt eraan

Toch krijg je door het gebruik nu eenmaal sporen, en nu het verhuurseizoen weer langzaam dichterbij  komt is het tijd geworden voor het ‘grote ontvlekken’.

ze is zes

Maar voordat we daartoe overgaan eerst nog even een plaatje dat we hebben gemaakt speciaal ter ere van Reina. We waren ‘op ronde’ over het eiland en dronken even koffie in een klein tentje op de pas van Encumeada, Daar zat een echtpaar (denken we) met een begeleider te lunchen, en onze drie bekken vielen open. De dame in kwestie, uiteraard Amerikaans, had zich op haar zestige gekleed alsof de nul in haar leeftijd er niet was. Het ontlokte ons de Brabantse kreet: ‘z’is zes zee ze’. Ik kon het niet laten er stiekem een foto van te maken. Ik wil hem jullie niet onthouden.

ze is zes zee ze.jpg

chique vodden

Terug naar het ontvlekken. Natuurlijk is mijn geliefde linnen vloerkleed aan de beurt. Voor de smoezeligheid zijn de huurders nooit verantwoordelijk. Het kleed is veel te kwetsbaar, Maria begrijpt het niet en vindt het stiekem maar een vod (klopt natuurlijk ook, linnen kleding en vloerkleden zijn heel chique vodden) dus we vervangen het voor een wat onderhoudsvriendelijker kleed als we er zelf niet zijn. Het gezellige gele kleed uit de gastenkamer mikt Maria – als we niet kijken – in de wasmachine. Na de spoelbeurt van mijn linnen kleed hangen ze samen over de balustrade te drogen.

het kleed hangt te drogen.jpg

biotex

Dan zijn de banken aan de beurt. Ze worden rijkelijk met biotex behandeld, mogen inweken in de zon en worden dan intensief doorgespoeld. En dan drogen. We hebben gelukkig een paar zonnige dagen zodat ze overdag naar buiten kunnen. We keren ze zoveel mogelijk naar de zon en na een dag of drie zijn ze schoon en droog!

de banken aan de beurt.jpg

ons bed ontvlekt

Minder leuk zijn de matrassen. Die uit de gastenkamer zijn bewerkelijk omdat het overtrek er niet af kan. Maar ook hier doen biotex, wat bleekwater en vooral veel uren zon uiteindelijk wonderen en kunnen ze weer naar boven. Ons eigen matras is makkelijker omdat het overtrek eraf kan en in twee delen in de wasmachine kan. Nog dezelfde (zonnige) dag kunnen we ons bed weer geheel ontvlekt en fris opmaken.

de matrassen zijn lastiger.jpg

gaten weggewerkt

Tenslotte zijn er een paar muren opnieuw aan de beurt. De overvloedige regenval van november heeft weer voor doorslag door één van de natuurstenen muren gezorgd. Omdat het metselzand hier uit zee komt bevat het zout. Dat lost op, droogt en kristalliseert dan en drukt plakken stucwerk van de muren af. Gelukkig kan Noud goed stucwerk maken, dus de gaten, die na het vertrek van de kerstboom goed zichtbaar werden, zijn grotendeels weggewerkt.

Noud doet de muren.jpg

zoektocht

Je begrijpt het al. Biotex speelt een hoofdrol bij het ontvlekken van de zaken die ontvlekken nodig hebben. Alleen is er op Madeira geen biotex te koop. Ik ben zelfs zoveer gegaan dat ik contact heb opgenomen met Unilever. Op mijn vraag wat in Portugal – en dus op Madeira – het equivalent is van Biotex kwam het teleurstellende antwoord: dat is er niet. Dat vonden we behoorlijk merkwaardig. Juist in een land waar nog niet iedereen zich een wasmachine kan veroorloven zou je denken dat er goede handwasmiddelen zijn waarmee je de boel schoon krijgt, of in ons geval, waarmee je grondig kunt ontvlekken. Pas nu (ik schrijf deze laatste alinea als update in oktober 2020) hebben we eindelijke een handwasmiddel gevonden dat het goed doet: Ultra Pro voor witte was. Dus de lakens en de matrassen krijgen we ontvlekt. Niet voor gekleurd spuo, want er zit – hoe kan het ook anders op Portugees grondgebied – bleek in.

Share

Door Peter Groen

Peter is geboren in Amsterdam in 1949. Hij heeft een achtergrond in PR en copywriting. Nu, als part time inwoner van het eiland Madeira sinds meer dan tien jaar, schrijft hij over het eiland, de cultuur, de overweldigende natuur, het eten en drinken van Madeira, en over alles wat te maken heeft met reizen naar en op dit prachtige eiland.

8 reacties

  1. ZOOOOOH!!!, “MARIA en MARIA” hebben onze”lentekriebels”of “voorjaarsschoonmaak” al in de bol.
    Of zoals jullie het schrijven,gewoon de grote schoonmaak ivm “het verhuren”. Wat een geluk dat jullie op Madeira zitten en niet in het “elfstedenkoorts”zeer koude Nederland, want hier zouden de matrassen bevriezen. Ennuh ik hoop dat die amerikaanse mode, niet overvliegt naar Europa, getverderrie, geef mij maar de mode uit italie en frankrijk. Liefs vanuit een openhaard-boek en fris Nederland.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

 

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.