17 juli 2007
Madeira in juli. Zomer, maar niet al te heet. Het is vandaag precies twee maanden geleden dat we voor het eerst hier waren. We zijn nu alweer 2 dagen op het Madeira en we zijn thuis! We hebben deze keer een huisje van Madeleine gehuurd, niet meer zo ver van ons eigen huis. Dat wil zeggen: het wordt aanstaande vrijdag ons eigen huis, als alles goed gaat. Madeleine heeft oorlog met de leverancier van de kozijnen van haar vakantiehuizen, want die zijn nog altijd niet aangekomen. Bram heeft de ramen van onze slaapkamer en woonkamer met plastic, en een ingewikkelde constructie waarbij niet in de (nieuwe) muren hoefde te worden gespijkerd of geschroefd, dichtgemaakt. Zo zitten we comfortabel en heel gezellig bij onze vrienden op het terrein, maar hebben we allemaal toch onze privacy. Madeleine kookt vandaag alweer voor iedereen, morgen mag ze niet want dan is het echt onze beurt.
We zijn vandaag naar de fiscus geweest en hebben – geheel zelfstandig en alleen in het Portugees gesproken – onze cartão contribuinte, een soort sofi-kaart, afgehaald. Die hadden we de vorige keer al aangevraagd, maar de kaart was nu klaar. En natuurlijk naar Ezekiel, onze makelaar, die alle paperassen in orde aan het maken is voor de overdracht vrijdag. Hij geeft ons ook alvast de sleutels van ons huis. Ook naar de bank geweest en een bankrekening geopend. We zijn er tevreden over dat we deze dingen zelfstandig voor elkaar krijgen en niet voor alles aan het handje van iemand meegenomen meer moeten worden. Nogmaals… We zijn hier eigenlijk al echt thuis.
afgrond
Vanmiddag, net als gistermiddag, een borrel op het terras, in gezelschap van Walter en Yvonne, de ouders van Madeleine, die een ‘verdieping’ hoger wonen. Heel gezellig en alles helpt om de sfeer te onderstrepen. Het weer is vandaag hier niet zo heel geweldig, maar toen we vanmiddag even wat maten gingen checken in ‘ons’ huis, was het weer daar veel mooier. Jaja, het kan dus wel! Daarna even op de bouw van Marcel en Marijke gekeken. Marcel was er, hij krijgt zijn shag die we meebrachten uit Nederland, en de stroopwafels die op de verlanglijst stonden. Hij nodigt ons uit om even een glaasje te drinken in een plaatselijk kroegje op de rand van de afgrond, en het heet heel toepasselijk ‘O precipicio’… We laten ons de heerlijkheden fijn aanleunen en we hebben….Ferias!. Vakantie!
21 juli 2007
Het weer is redelijk, bewolkt, maar gewoon lekker zacht dus geen enkele reden om te zeuren. Madeira in juli betekent niet per sé altijd mooi weer. Het klimaat is subtropisch-maritiem, en dat ‘maritiem’ betekent dat het niet heet wordt zoals in zuid-Europa.
Jullie merken wel dat er niet zo vaak een update komt. Dat ligt gewoon aan het feit dat we niet in een hotel in Funchal logeren, maar hier bij onze vrienden zodat we een volledig sociaal leven hebben en dus ’s avonds geen uurtje vrij om een bericht aan de samenleving te schrijven. Maar nu is het weer even tijd: gisteren, vrijdag, was het zover en heeft de officiële overdracht van ons huis plaatsgegrepen. Zoals Noud het zegt: we hebben al ons geld uitgegeven en hebben niets in handen om het te bewijzen.
advocaat
Wat wil het geval: één van de verkopende partijen, Doroteia, is advocaat, niet in de zin van strafpleiter, maar in de zin van een Engelse solicitor. En die heb je hier voor van alles nodig. Zij gaat voor ons de koopakte officieel deponeren, want die houd je hier niet zelf, maar die wordt door de overheid bewaard. Je krijgt daar, als je wilt, natuurlijk wel een kopie van. Dus heeft Doroteia de akte meegenomen om hem volgende week voor ons te registreren en te laten opbergen.
bubbels
Gisteravond was er natuurlijk reden genoeg om te vieren. De bubbels stonden uiteraard koud, en ’s avonds in Joe’s bar gegeten. Op Madeira in juli kan dat buiten, zeker als je niet te hoog zit. Dat is een absolute favoriet van Madeleine en Bram, we hadden er al eens gegeten toen we de vorige keer hier waren en het is een verrukkelijke plek. We waren met zijn zevenen en hebben met alles d’r op en d’r an wel helemaal 75 euri uitgegeven. Als je voor zoveel mensen zelf wilt koken moet je nog oppassen dat je voor dit bedrag je boodschappen kunt doen. en het was nog lekker ook.
Alice en Martin
Verder hebben we niet veel nieuws te melden. We hebben vandaag Bram en Madeleine geholpen om het tweede vakantiehuis met bezemen te keren, in te ruimen, ramen zemen en wat dies meer zij, terwijl Madeleine de gordijnen op maat maakte. Het is nu zo ongeveer klaar voor bewoning. Morgen moeten we de smart wisselen met een Renault, want Alice en Martin komen morgenavond laat aan en met zijn vieren passen we natuurlijk niet in de smart, die het hier op Madeira trouwens uitstekend doet met alle steile weggetjes.
23 juli 2007
Het was eergisteren natuurlijk helemaal niet de langste dag. Dat komt ervan als je voortdurend aan de witte, de rode of de groene wijn zit, of erger nog, de Poncha. Poncha is net zo erg als de naamgenoot, Madeleine’s witte katertje dat ons voorturend aan onze wijlen Joris doet denken in zijn gedrag. In elk geval…We hebben het rustig aan gedaan, maar moesten vanmiddag natuurlijk naar ons huis gaan kijken. Alice en Martin zagen eerst vooral al het werk, maar later ook vooral de mogelijkheden. Uitgebreid rondgehangen, effe fikkie stoken in onze broodoven om te kijken waar de rook allemaal uit de schoorsteen lekt (gelukkig alleen aan de buitenkant). Leuk om in dit verband hier eens te kijken
eucalyptus
Noud heeft eens flink de gifspuit gehanteerd om – ter voorbereiding van onze onkruidborrel aanstaande donderdag – het terras en het toegangspad een beetje begaanbaar te maken. Toen dat gedaan was in de miezerregen doorgereden naar Porto Moniz aan de noordwestpunt. Het is afwisselend droog en miezerig, maar het blijft lekker warm en het deert ons niet. Onderweg even een stop in de eucalyptusbossen voorbij Ponta do Pargo. Er hangt een mystieke sfeer. Martin heeft even een onderonsje met zijn vroegere baas. Alice en Noud kijken wat voor stekken er allemaal te gappen zijn.
naar Porto Moniz
Dan door naar Porto Moniz waar we een levensgevaarlijke Poncha (Madeira Punch) drinken op het terras boven op het zeeaquarium. We zitten ook even in de regen, maar Nederland zal ons toch benijden, want we begrijpen dat het daar echt plenst en hier is het tenminste altijd aangenaam warm. Het rondje afgemaakt via São Vincente en Ribeira Brava en tenslotte Calheta waar we aan de haven de trip afsluiten met – je raad het al – nog maar even een drankje. Dan terug naar huis bij Madeleine en Bram, waar – goh – de borrel wacht. Poncha is er ook, maar dit keer niet de natte versie. Hij zit nu lief bij Madeleine. Vanavond Espetada (lokale barbecue) bij Madeleine op het terras, maar niet voordat we het eetprogramma voor de week hebben ingedeeld en afgerond. Kortom.. Feesten geen gebrek.
27 juli 2007
De tijd vliegt voorbij. De lengte van de dagen doet er ook eigenlijk niet toe. Het is meer de inhoud van de dagen. Jemig, je zou er overspannen van worden. We hebben het eigenlijk best druk. Met Alice en Martin een ronde over de oostkant van het eiland gemaakt, een maaltijd (verrukkelijke verse tonijnbiefstukken) voor heel de familie, in totaal 9 personen, gemaakt en natuurlijk gegeten, een afspraak in Funchal met onze Doroteia (advocaat) gehad waarbij nu alle papierwerk voor ons gedaan is, een ronde door de stad, en tenslotte gisteravond een inwijdingsborrel – wij noemden het de Onkruidborrel – van ons huis gehad, met de hele clan die we hier kennen. De dag van gisteren tenslotte afgesloten met een maaltijd in Joe’s bar, dat begint intussen ook gevaarlijk eigen te worden…
leuke details
We hebben nog weer wat leuke details van ons huis ontdekt, met name de oude bestrating van onze terrassen die nog helemaal intact onder een laagje cement vandaan komt… Allemaal reuze gezellig, wat moet ik er allemaal over schrijven zonder de lezer groen van jaloezie te laten zien.. Ik doe het gewoon maar niet. Tenslotte: vandaag een rustige dag voor mij (Peter) want Noud is met Alice en Martin naar Funchal naar het nieuwe winkelcentrum Madeira Shopping. Ik doe wat email werk en update deze pagina, maar word tenslotte door Bram afgevoerd naar de Poncha Bar (levensgevaarlijk voor een alcoholminnend volkje) waar we met Madeleine hebben afgesproken die een afspraak had gehad in Funchal. Vanavond hebben we een betonborrel. Want Marijke (van Marcel en Marijke) is jarig en doet een bbq bij hun nog niet afgebouwde huis.
28 juli 2007
Gisteravond dus de betonborrel en barbecue bij Marcel en Marijke. Op de bouw van hun huis, dat nu toch wel duidelijk richting bewoonbaarheid begint te gaan. De Espetada – stukken vlees aan spiezen geroosterd, werd op geheel traditioneel-Madeirense manier uitgevoerd: de spiezen waren lauriertakken, de stukken vlees moest je er met een stuk brood afhalen. Lekker, en heel origineel. En dat alles bij een spectaculair mooi vallen van de avond. De zon ging onder achter een heel fraaie wolkenbank, resultaat van de luchtstroom om de westpunt van het eiland heen. Iedereen met een camera heeft geprobeerd er iets van vast te leggen. Dan valt de nacht. Op de laatste richel van het eiland komt de vuurtoren tot leven. We besluiten de avond met nog een late borrel bij Madeleine op haar terras. Alweer een heerlijke dag op Madeira ging voorbij.
ons gehucht
Vandaag vertrekt James, Madeleine’s oudste, naar de Algarve voor een bezoek aan zijn vader. Ik wil hem even op de foto, maar hij kruipt nog even gauw bij Madeleine. Dan maar even samen op de foto. Dan gaan we rijden. We komen onder langs ons ‘gehucht’, Soalheira de Baixo. Martin maakt een mooie plaat. Dan gaan we via de westkant de hoogvlakte op. Dat blijft een indrukwekkend schouwspel. De route die we rijden kennen we nog niet, althans het eerste deel naar boven. We stoppen een paar keer om het adembenemend uitzicht in ons op te nemen.
versscheidenheid
We blijven ons verbazen over de vele gezichten en vergezichten die het eiland kent. Zoveel verscheidenheid op zo weinig oppervlakte…Dan weer naar beneden, richting Serra de Agua. Gelukkig weet ik nu waar de Poncha-Bar is, en omdat we er langs komen stoppen we voor een levensgevaarlijke verfrissing. Noud en ik kunnen het niet laten en nemen er twee. Noud maakt een foto, maar die is mislukt. Misschien maar goed ook. We moesten dit kleine geheim maar niet aan de grote klok hangen…Intussen is het – zelfs voor Madeirense begrippen – erg warm geworden. Als we weer bij Madeleine en Bram zijn aangekomen zoeken we verkoeling in en om het zwembad. Wat hebben we het zwaar! We beëindigen de dag met een fantastisch diner bij Yvonne en Walter.
29 juli 2007
Vandaag onze laatste volle dag op het eiland. Plichtmatig gaan we nog even een toertje doen naar Jardim do Mar en Paul do Mar. In Paul do Mar onder een ficus een glas gedronken, maar het is gewoon te heet. We zijn te lui om nog plaatjes te schieten, trouwens, we hebben zo’n beetje alles gefotografeerd dat we wilden hebben. We vinden dat we genoeg hebben bekeken en gaan terug naar huis, ik ga deze update schrijven en de rest gaat bij Madeleine en Bram alvast verkoeling zoeken in en bij het zwembad. Als ik de upload heb gedaan volg ik hun voorbeeld. Vanavond afscheidsdiner bij Madeleine en morgen naar Nederland. Onze tijd hier is omgevlogen. Het was verrukkelijk…
