hoofdstuk 4: Intussen in Nederland

16 oktober

We zitten eigenlijk gewoon in spanning. Nadat Noud is teruggekomen van Madeira is de grote vraag: gebeurt er verder nog iets daar, of gaat iedereen achteroverleunen totdat we er weer zijn om ze achter de vodden te zitten. Maar de belofte van Ezekiel was duidelijk: maandag 15 oktober heb je een nieuwe tekening van de architect. Maandag gaat voorbij zonder een mailtje uit Madeira. Nou is het natuurlijk een land met een Zuid-Europese inslag, dus we kijken niet op een dagje. Dus we spreken af dat we woensdag met Ezekiel gaan bellen als er niets komt. En ja hoor, tot onze verbazing komt er vandaag (laat op de avond) een mailtje binnen. Met als aangangsels de voorstellen voor de begane grond en de verdieping. De oplossing voor de parkeerplaats die architect Denny Da Silva aandraagt is uitstekend, en die voor het toilet op de begane grond gewoon heel slim. We zijn niet blij met de trap, die is erg lui en daardoor veel te groot. Daar is nu niets aan te doen, de voorschriften zijn zo en we moeten hem zo laten bouwen. Maar als we alle vergunningen later binnen hebben (de woonvergunning en de verhuurvergunning van Turismo) dan vliegt die trap er met een sierlijke boog uit en komt er een trap uit Nederland, die laten we als bouwpakket aanleveren en hier door de lokale timmerman wel plaatsen. De badkamer aan onze slaapkamer zint ons ook helemaal niet, maar die kan altijd heel afwijkend worden uitgevoerd, Denny is alleen wel verplicht om hem in te tekenen. De bouwvergunning kijkt vooralsnog alleen naar de buitenkant, en hoe we het binnen verder regelen moeten we zelf weten, als we ons maar aan de voorschriften houden als die er zijn, zoals bijvoorbeeld voor de trap en voor het toilet. In het mailtje dat aan de tekeningen hangt staat de we onderhand de aanvraag moeten indienen.

18 oktober

Ik bel met Ezekiel om hem te zeggen dat Bram in Nederland is, en aanstaande maandag terugvliegt naar Madeira. Als hij dus zorgt dat we het document met de tekst voor de aanvraag van de bouwvergunning snel per e-mail hier hebben, dan kunnen wij het afdrukken waarna we het getekend aan Bram kunnen meegeven. Ezekiel zegt dat dat een prima idee is en dat hij ervoor zal zorgen dat Denny het document naar ons toestuurt. Het lijkt erop dat we het juiste circuit hebben aangeboord…

21 oktober.

Tot onze verbijstering is gisteren zomaar en zonder verder aandringen vergunningsaanvraag gekomen. Snel uitgeprint en met Bram afgesproken dat we het vandaag rond de middag bij hem in Den Bosch gaan afgeven. Zo gezegd, zo gedaan. Nog even koffie bij Bram gedronken, hem goede reis gewenst enzo, en vervolgens welgemoed terug naar Steenbergen. Daar wacht ons een nieuwe e-mail van Denny. De tekst in vogelvlucht: sorry sorry, ik heb een onvolledige tekst gestuurd. Is deze mail nog op tijd? Zucht….. Nou ja, geen keus dus, het nieuwe document afgedrukt, ondertekend, en maar weer Bramwaarts. Ik kon het niet laten om een mailtje aan Denny terug te sturen waarin ik wel even fijntjes uitleg dat het berichtje weliswaar nog op tijd is, maar dat ik dus nu voor de tweede keer 200 km mag gaan rijden.. Wie weet of hij nou nog harder voor ons gaat lopen….

Maar hoe dan ook: Noud had een grote zorg, en dat was dat alles zou stilvallen als je er niet bij bent, maar dat blijkt – in elk geval tot nu toe – niet zo te zijn. Het gaat allemaal behoorlijk voorspoedig. Maar we blijven duimen…

23 oktober

Op Madeira zijn ze druk bezig met het leggen van de laatste hand aan de papieren voor de aanvraag van onze bouwvergunning. Vandaag kregen we een aantal 3D-impressies. Met landschappen die zo uit de computer komen, met bomen in de tuin die we echt niet willen en met wel erg veel volk in en om het huis. Toch willen we jullie even laten meegenieten. Denk eraan: het zijn maar impressies, in het echt wordt het veel leuker en ook veel mooier, maar het is alles wat we op dit moment hebben.

(foto’s moeten nog worden teruggeplaatst)

1 november

Vandaag is er een mailtje gekomen van Ezekiel. Met enige vertraging (this is Madeira, man….) is dan nu eindelijk de aanvraag voor de bouwvergunning ingediend. Het is wat werk geweest voor de architect, er moet een compleet boekwerk van gemaakt worden, allerlei kopieën en schetsen keurig gebonden, en dan pas naar de gemeente. Noud had al eens mensen aan het werk gezien, in de weer met kopieermachines en zo, maar hij wist niet waar dat allemaal voor was. Nu weten we het. En zoals het hoort: aan het mailtje hingen wat documenten.

4 november. Als je jarig bent, dan ben je nog niet jarig. Nee!. Nu niet meteen allemaal in de telefoon of in de mail klimmen, want er komt een (leef)tijd dat verjaardagen niet meer zo hoog op de prioriteitenlijst staan. En voor mij (Peter) is die (leef)tijd allang bereikt. Vermeldenswaardig is wel het cadeau van Noud, dat hij stiekem op Madeira heeft laten vervaardigen, en door niemand minder dan Yvonne Caspanni, de moeder van onze vriendin Madeleine. Yvonne kennen we eigenlijk al jaren. Heel vroeger waren haar ouders lid van WV De Amer in Drimmelen en de ouders van Noud in die tijd ook. We wisten dat Walther en Yvonne op Madeira woonden want in de eerste jaren van hun verblijf daar kwamen zij in de zomer een paar maanden naar Nederland en woonden dan op een motorboot in de jachthaven van De Amer waar Noud inmiddels zelf ook lid was en een boot had liggen. Yvonne schildert graag en veel, zowel olie als aquarel, en ze neemt ook opdrachten aan…..dus… Als iemand behoefte voelt neem contact op met ons. De aquarel behoeft geen bijschrift of ondertitels, Yvonne heeft het de titel ‘Villa Onkruid’ gegeven. Maar of het huis nu echt ‘Vila Mãs Ervas’ moet gaan heten…? Twijfelachtig. Als het huis op Madeira eenmaal klaar is verhuist deze weer terug naar Madeira en komt er een aquarel van het gerestaureerde en verbouwde huis op deze plek te hangen. Alles onder de ‘Jacobitische voorwaarden’ zoals vader Groen dat altijd noemde.

Over het huis gesproken en dan vooral de binnenkant, daar ben ik (Noud) ook erg druk mee geweest. Aangezien we op een boot wonen en het huis in Breda nu inmiddels al 8 jaar verleden tijd is moesten we nu toch besluiten wat er van de spullen die in de berging staan nu wel of niet mee zal gaan. Uiteindelijk besloten wat er mee zal gaan, alle spullen die niet mee mochten of zouden kunnen op Marktplaats gezet. En die zijn tot mijn grote verbazing toch nog redelijk snel van de hand gegaan. Maar daarentegen: we hadden bijvoorbeeld geen bank om op te zitten. En aangezien we de biedermeier tafel van moeder Groen perse willen meenemen moeten daar ook moderne stoelen bij komen. Anders wordt het wel heel erg een museum. Dus op Marktplaats en Funda gezocht naar 3 bankjes en 10 dezelfde stoelen. En gevonden. Voor de rest moest het servies van Noud, dat al jaren uit productie is, nu echt aangevuld worden want als we eenmaal op Madeira zitten dan is Marktplaats geen optie meer. Geen hond gaat kopjes en borden naar Madeira sturen. Dat doen ze in Nederland al niet. Vervolgens heb ik op aanraden van vele mensen op Madeira een hardtop voor mijn Peugeot gekocht op Ebay. In de regentijd op Madeira komen er toch wel erg veel steentjes en stenen los van de berghellingen. Die lazeren dan met grote snelheid op de weg daaronder en een linnen kap is dan geen optie. Het toch iets te vaak gebeurd dat er dodelijke ongelukken hierdoor gebeuren. Dus mijn auto is ook Madeira-klaar!!

Vervolgens moest ik het ’trap-probleem’ oplossen voor het huis. Gelukkig is er in Nederland op het internet overal een forum voor, dus ook voor trappen. Op dit forum ben ik in contact gekomen met een trappenbouwer die voor ons een heuse Nederlandse trap gaat maken die precies past in het gat wat in het plafond komt. Het geheel wordt aangeleverd als bouwpakket met beschrijving etc. Om een hoogte te overbruggen van 2.80 meter op Madeira heb je daar een 4,5 meter lange trap nodig. Zo liggen nu eenmaal de voorschriften. In Nederland heb je daar 1.85 voor nodig. Dus in plaats van dat de trap in de hoek van de kamer nog eens een heel stuk langs de voorgevel moet lopen, komt er nu precies in de hoek een trap met een draai van 90 graden. Hoera!!!

Voorts hadden we nog een hobbel met betrekking tot de badkamer op onze slaapkamer. Ik had me voorgenomen dat als er weer een huis zou komen ik dan beslist weer een bad zou willen hebben. Ik ben er gek op. Nu is het zo dat als ik ergens logeer en ze hebben daar een bad, dan houdt niets of niemand me meer tegen: ik moet er een keer in. De badkamer die de architect heeft getekend laat het plaatsen van een bad niet toe. Na veel wikken en wegen hebben we besloten de badkamer zoals hij is getekend te laten bouwen en dan plaatsen we een vrijstaand bad ergens in de slaapkamer, liefst met blik op zee. Lijkt me heerlijk: a bath with a view.

We gaan dus stilletjes voorwaarts.

17 december

Jongens! Het is niet te geloven. We zitten toch al wel weer een weekje of twee behoorlijk in spanning. Eind november of begin december zou de bouwvergunning afkomen. Nou, die kwam natuurlijk niet. Maar toch, Ezekiel heeft tot nu toe nog nooit gejokkebrokt. Wel eens een paar dagen te optimistisch geweest, maar dit keer leek het erop of hij er toch naast zat. Een dag of tien geleden is Noud maar eens gaan mailen. Er kwam prompt een berichtje terug met als strekking: ik zal eens navragen en ik kom erop terug. Dat gebeurde niet, tot vandaag. Mail. Noud mailt het door naar mij op kantoor. De inhoud is niet helemaal duidelijk, dus ik heb Ezekiel maar eens gebeld. Toen hij me vroeg hoe het gaat heb ik gezegd: dat ligt eraan… Aan wat?, vraagt hij.. Aan wat dit voor document is. Nou, de goedkeuring natuurlijk, zegt hij. Ik weer: maar dat staat er nergens in. Hij: nee, dat doen ze hier nooit, echt zeggen dat het mag. Nou ja, er stond in elk geval wel in dat we nu op negen deelgebieden een plan moeten indienen (dingen zoals een elektraschema, waterleiding en afvoeren, telefoonleidingen, hemelwaterafvoer enzovoort) Gelukkig spreken ze me in het document wel aan met Vossa Excellença. Wel afgekort, dat wel, maar toch. De timing is hoe dan ook perfect, nog drie nachtjes slapen – of liever twee nachtjes en een nachtje niet slapen – en we gaan weer naar Madeira. We kunnen, nu we deze vergunning binnen hebben, de volgende stappen weer gaan ondernemen. Eerst een afspraak met Ezekiel om door te nemen hoe we nu verder gaan. We houden jullie op de hoogte, ook vanaf Madeira.