Oliebollenmijmeringen

En dan is het ineens 31 december. We sluiten eigenlijk – met een zucht van verlichting – een vijftal lastige jaren af. Even tijd om jullie bij te ‘praten’ over wat we zoal gedaan hebben sinds ons laatste blogpostje. Niet zo heel erg veel eigenlijk. Of wel? oordeel zelf. Oliebollenmijmeringen

dozen

Na een paar dagen op Madeira kwam de postbode al snel met twee van de drie dozen die we uit Nederland naar onszelf  hadden opgestuurd. Drie tegelijk, maar ze kwamen natuurlijk niet tegelijk aan. Maar dan na nog twee dagen kwam ook de laatste doos, met Noud’s langverwachte snijmachine. Een hangijzer in den vreemde is altijd die vaak gewenste boterham met kaas – voor Noud, voor mij liever een boterham met rosbief. Nu de snijmachine er is heeft Noud zich gestort op  het bakken van eigen brood – nee, nog geen oliebollen – zodat die boterham nu toch heel dicht bij ons vertrouwde Nederlandse brood komt. Ook het dun kunnen snijden van vlees zorgt ervoor dat de selectie aan broodbeleg bij ons thuis nu zo’n beetje verdrievoudigd is.

oude plekjes en nieuwe juweeltjes

Verder bezoeken we oude plekjes, verkennen nieuwe wandelingen en ontdekken nieuwe juweeltjes van dit eiland, waarvan de oneindige schoonheid ons blijft verbazen.

kerstboom

De eerste Poncha’s zijn alweer gedronken (dat helpt bij de oliebollenmijmeringen), en de kerstboom is gezet. Onze vertrouwde nepper, want als je ziet wat ze hier op de kerstbomenmarkt – nou ja – verkopen als bomen (losse takken van vliegdennen) dan heb je het excuus “wij sparen de natuur” niet meer nodig om te kiezen voor een kunstboom. We genieten van het huis, de altijd bloeiende tuin, en van de directe omgeving, waar de narcissen in het wild alweer in bloei staan.

Een leuk detail is, dat we enorm veel plezier hebben van mijn (Peter’s) verjaardagscadeautje van onze lieve vrienden Peter en Eveline. Een door de hitte van de houtkachel aangedreven ventilator (voor de kenners: met een Peltier-element dat temperatuurverschil omzet in electriciteit) die de warmte van de kachel voor het eerst door de hele benedenverdieping verspreidt! Daarvoor moet de kachel dicht gestookt worden dus de opdracht voor 2015 luidt: regel glazen deuren. Of iets dergelijks.

wat voor weer

Dat brengt me bij de vraag die jullie onveranderd op de lippen ligt: “wat voor weer hebben julllie”? We hebben van alles. We genieten van mooi weer, en van stormen in aantocht. Als het regent zijn we binnen. Als het mooi is zijn we buiten. Zo simpel is het. Intussen vieren we Kerst met vrienden, dat is intussen al een beetje traditie. Zij komen, wij koken. Dit jaar Noud vooral. En dan ineens: 31 december. Noud heeft de oliebollen al klaar. Vanavond naar onze Belgische vrienden aan de andere kant van het eiland. Met onze oliebollen en hun drankjes een aperitief in Noordeuropese stijl hebben we geen tijd meer voor oliebollenmijmeringen. En dan naar Funchal, waar we in de bovenstad met zijn tienen gaan eten en daarna gaan kijken naar het immer spectaculaire en wereldberoemde vuurwerk. Ieder jaar krijgen jullie van ons een nieuwjaarswens met een filmpje van dat vuurwerk.

 Heb allemaal een fantastische jaarwisseling!