op het dak van Madeira

Vandaag hebben we voor de tweede maal een hoge levadawandeling gemaakt. Het zijn drie levada’s die op de Paúl da Serra, de hoogvlakte van Madeira, liggen. de Levada do Paúl, de Levada do Alecrim en de Levada do Lajeado.

Levada do Paúl

De eerste levada loopt net aan de zuidkant van het plateau, de Paúl da Serra, en de andere twee net aan de noordkant. Om hem op te pikken lopen we vanaf de plek waar de auto’s staan, de bar ‘Pico da Urze’ even een stukje langs de weg in westelijke richting en slaan dan de eerste linksaf. Je kruist dan vanzelf de kleine levada die je weer in westeliijke richting volgt. Je hebt prachtige uitzichten op de dorpen van Calheta en natuurlijk over de oceaan. Aan het einde kom je bij een kapelletje. Daar steek je de weg over en je houdt zoveel mogelijk rechts aan nadat je over de vangrail geklommen bent. Dan zie je al snel een levada lopen, die moet je hebben.

Levada do Alecrim

Aan de noordkant van de Paúl da Serra loopt de Levada do Alecrim. Deze voert veel door wat je haast haast tunnels kunt noemen van de voor Madeira unieke boomheide. Dit deel van het eiland staat er vol mee, en het is een beschermde, unieke soort. Tussen de heide door heb je prachtige vergezichten op het dichtbeboste dal dat naar Ribeira a Janela leidt. Lager gelegen zie je ook de weg die naar het begin van de beroemde ‘Levada dos 25 Fontes leidt. In het Nederlands heet hij de Levada van de 25 bronnen. Ook een schitterende wandeling, maar omdat hij zo populair is lopen alle toeristen hem, en dat is te zien aan de drukte en aan de grote hoeveelheden bussen op de parkeerplaats.

minder bekend

Maar de Levada do Alecrim is veel minder bekend. Hij loopt door hetzelfde gebied en is even mooi maar lang niet zo druk. Een minuut of twintig voor het einde loopt er rechts een klauterpaadje omhoog. Als je het ziet, goed onthouden, want daar moet j straks omhoog voor de derde levada van vandaag. Maar eerst gaan we door en we komen bij de lagoa da Dona Beija. Het meertje van Dona Beija. Het verhaal gaat at Dona Beija een rijke Braziliaanse dame, zich hier per draagmat heen liet dragen. Dat deed ze om van een de koelte te genieten op een warme zomerdag. Een voorbeeld van zo’n draagmat kun je nog vinden in Jardim do Mar. Want daar hangt er eentje in een vitrine van Joe’s Bar, waar we graag af en toe eens eten. .

De Levada do Lajeado

De laatste van de drie, de levada do Lajeado is zodanig gemaakt dat hij er haast als een natuurlijke beek uitziet. Hij is compleet met de (uit kwekerijen ontsnapte) forellen. We hadden, in tegenstelling tot de vorige keer, schitterend weer. Een strak-blauwe lucht boven ons en een stralende zon, die ook in de winter de temperatuur op deze hoogte van ruim 1100 meter tot een aangenaam niveau wist op te drijven…

Genoeg gepraat. Het is de zoveelste illustratie van de adembenemende schoonheid van ‘ons’ eiland. We hebben een paar panoramafoto’s samengesteld, en een youtube-filmpje van wat korte filmfragmentjes en foto’s. Geniet maar met ons mee…