de indrukwekkende Picos van Madeira

We hebben zojuist een heel gezellige tien dagen met onze lieve vrienden Toos en Leo afgesloten. Tijdens zo’n bezoek komt het niet erg van schrijven. Maar we hebben een uitstapje gemaakt waarvan we jullie het verslag niet willen onthouden. De trip ging naar de op één na hoogste berg van Madeira, de Pico de Arieiro, de op één na hoogste van de indrukwekkende Picos van Madeira. Je hebt er een schitterend uitzicht op het hele oostelijk deel van het eiland, en op de allerhoogste top, de Pico Ruivo. Het was een bijzonder uitstapje, vooral omdat tijdens de wintermaanden het weer maar zelden zo mooi is dat er op de toppen geen of weinig wolken hangen. Bij bewolkt weer is het uitzicht zo beperkt dat de lange rit naar de Pico do Arieiro weinig zin heeft. Tenzij natuurlijk de wolken laag hangen en je er bovenuit komt op te pico. We hadden zo’n weinig bewolkte dag. We hebben – ook zelf voor het eerst – kennis gemaakt met alweer een heel ander landschap.

Het is verbazingwekkend dat zo’n betrekkelijk klein eiland zoveeel verschillende landschappen, en de daarbij behorende microklimaatjes kent. Het is hier een paar graden kouder dan beneden aan zee. Hier, op de onherbergzame rotsen bij de Picos van Madeira, broedt nog het Madeirastormvogeltje, die op de rode lijst van bedreigde diersoorten staat en warvaan de populatie op Madeira nog zo’n wankele 800 paartjes telt.

We hebben rondom foto’s gemaakt en twee panorama’s online gezet. Beweeg de muis met ingedrukte (linker)knop om rond te kijken in de panorama’s.

Tenslotte konden we een foto maken van de Ponta de Sao Lourenco waarover we het vorige verhaaltje publiceerden. Vanaf de Picos van Madeira heb je daar bij het juiste weeer een prachtig zicht op. De dag hebben we afgesloten met een bezoek aan Funchal, altijd gezellig, en een etentje op onze favoriete plek in de stad: Sabor a Fado, waar we ook al eerder over schreven. Voor elke bezoeker aan Madeira die ook van Fado houdt een absolute must. Wel even reserveren.