Quarantaine op Madeira: drie weken al, en het leven gaat door.

Quarantine, home in the fog

De derde volle week van de quarantaine van Madeira hebben we gehad. De beperkingen zijn nog steeds van kracht: sociaal isolement, niet reizen, tenzij om te winkelen, naar de bank te gaan of naar de dokter, en alleen de deur uit voor lichaamsbeweging of om de hond uit te laten. Er gebeurt niet veel, we volgen de ontwikkelingen rond het covid-19-virus en we blijven onze zegeningen tellen, want tot nu toe zijn er op Madeira geen slachtoffers gevallen. Maar zelfs nu er niets gebeurt vond ik het tijd was om jullie een update te geven over hoe we deze dagen doorkomen, hoe we het leven in quarantaine ervaren, want het leven gaat, net als anders toch gewoon door.

boffen

Wij boffen. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. We hebben een mooi en comfortabel huis en een mooie tuin, dus we voelen ons niet zo opgesloten. Het is natuurlijk heel wat anders voor hen die op een flatje zitten met een balkon op postzegelformaat, vooral als je jonge kinderen hebt die te veel energie hebben die ze binnen niet kwijt kunnen.
Wij vinden het allemaal niet zo erg. Niet dat we daar wat mee op zouden schieten: de dingen zijn zoals ze zijn, en er is niets wat we eraan kunnen doen. Hoewel, dat is er dus wel. Als we allemaal doen wat ons gezegd wordt en braaf thuis blijven, wordt de verspreiding van het virus afgeremd en, hopelijk, uiteindelijk gestopt.

thuis blijven en bezig blijven

Dus we proberen onszelf bezig te houden. Met een tuin die altijd wel werk nodig heeft. Jammer dat we een week met veel regen hebben gehad, dus we konden daar niet veel doen. Het huis is schoon genoeg, dus het is lezen, internetten en wat Netflix en Youtube. We hebben een omgevallen vijgenboom kunnen wegzagen en hakken die van een buurman is, maar die een paar weken geleden in een storm is ontworteld en over een deel van onze tuin achter het huis is gevallen. De eigenaar van het land – en de vijgenboom – beloofde iemand te sturen hem weg te halen, maar er kwam natuurlijk niemand. Dat was al een tijdje geleden, voor de quarantaine, dus dat kan niet als smoes worden gebruikt. Toen de dode vijgenboom op onze nog jonge pitangastruik dreigde te vallen vonden we dat we het maar beter zelf konden doen. Op een droge en zonnige dag hebben we hem kort en klein gezaagd en gehakt (Noud is behoorlijk handig met de kettingzaag) en het stuk dat op de Pitanga dreigde te vallen weggehaald en opgestookt in de kachel. We hebben dus de nieuwe vruchtjes gered: Noud maakt er ijs van, heerlijk en met niets te vergelijken. Inmiddels hebben we alweer een paar dagen rotweer, dus Noud is in de keuken aan het spelen en maakt allerlei onnodige dingen die we er onder de omstandigheden niet zomaar weer aflopen.

Madeira in quarantaine: een progres-taart met Pitanga-bavarois vulling in de maak.
Quarantaine of niet: de keuken gaar gewoon door!

Wat we ook doen, als het tenminste droog is, is wandelen in onze buurt. Dat mag dus wel, maar niet in het gezelschap van derden, en we moeten binnen een straal van een kilometer van ons huis blijven. Madeira is een heel steil eiland, dus we krijgen genoeg beweging. De laatste wandeling die we maakten was iets meer dan een uur, met een klim van 200 meter. Dat wil zeggen: eerst naar beneden, dan weer naar boven, en dan weer naar beneden. Een pittige wandeling, maar wel eentje waar we weer even zien hoe mooi onze hoek van Madeira is. Dan weten we weer waarom we hier in de winter willen wonen.

Zelfs nu Madeira in quarantaine is, m ogen we in de buurt wandelen.
mooi hoekje in de buurt
geen sterveling te zien langs de Levada Nova

Zeilen in Nederland: voorlopig even niet

Meestal vliegen we eind april of begin mei weer naar Nederland, maar we denken niet dat het er dit jaar in zit. Onze vluchten op 7 mei zijn nog niet geannuleerd, maar dat gaat geheid wel gebeuren. We zouden er ook niet veel aan hebben: We wonen in de zomer aan boord van ons jacht Heerenleed, maar het overgrote deel van de jachthavens in Nederland is gesloten voor bezoekende jachten. Onze boot is in de winder op de beste werf van Friesland, maar het is geen jachthaven voor langdurig verblijf. Normaal gesproken hebben we geen vaste ligplaats nodig dus die hebben we niet. We varen altijd van de ene mooie plek naar de andere. We gaan het liefst voor anker, maar af en toe moeten we een jachthaven in voor water- en walstroom. Daar liggen we dan meestal 24 uur om de accu’s volledig op te laden en de was te doen en om eten en drank in te slaan. Dat kan nu allemaal dus niet, in ieder geval niet voor juli, of, waarschijnlijker, augustus. Dit betekent dat we beter af zijn als we op Madeira blijven, ook al is ons dal de afgelopen dagen gehuld in een dichte mist, waardoor het uitzicht niet verder reikt dan de rand van onze tuin.

Quarantine, home in the fog

Extra quarantainebeperkingen met pasen

In een ander opzicht zijn we ook beter af op Madeira. Alle lof voor de inspanningen van de gezondheidsautoriteiten om het eiland en de bevolking veilig te houden. Het resultaat is dat er hier 45 mensen besmet zijn, waarvan er nu nog maar twee in het ziekenhuis liggen. Het kan best zijn dat het aantal mensen dat daadwerkelijk ziek is nu lager ligt. We weten dat één patiënt, een Nederlandse vrouw die als eerste op Madeira besmet bleek te zijn, opnieuw is getest en nu vrij is van het coronavirus. IASAúde, de gezondheidsorganisatie, heeft niet gezegd dat dit het aantal gevallen heeft verminderd. We vermoeden dat ze dit expres niet doen. Als ze zouden zeggen dat het aantal besmette personen daalt, zou het heel moeilijk te verkopen zijn vast te houden aan de strenge beperkingen. Vooral met Pasen.
Pasen is een belangrijk (nogal een dingetje in hedendaags Nederlands) feest in Portugal, en dat geldt zeker voor Madeira. Mensen bezoeken hun familie en er wordt veel gefeest. De Madeirensen kennende komt er veel zoenen en knuffelen aan te pas, heel charmant, maar gezien de omstandigheden niet zo verstandig. Daarom heeft de nationale Portugese regering de bewegingsvrijheid nog verder beperkt. Tijdens de paasdagen, van 9 tot 13 april, mag niemand buiten de gemeente komen waar hij of zij woont, behalve voor werk. En als het voor werk is, moet je een brief van je werkgever hebben waarin staat dat je moet reizen en waarheen en waarom. Alle luchthavens in Portugal gaan in die dagen dicht voor passagiersverkeer. Het is een maatregel op nationaal niveau, om te voorkomen dat mensen hun familie bezoeken, en de maatregel geldt automatisch ook voor het Autonome Madeira. De president van de regionale regering zei juist nog in de dagelijkse persconferentie dat de situatie op dit moment onder controle is, maar dat we ons nog niet rijk mogen rekekenen. We moeten twee volledige incubatiecycli uitzitten, en daarna kunnen we de balans opmaken.

Madeira in quarantaine: dagelijkse persconferentie van de eilandprresident Albuquerque


Madeira in quarantaine: hoe lang nog?


We merken dat sommige van onze vrienden, vooral de (iets) jongeren dan wij, zich beginnen te vervelen, aan de ketting beginnen te rukken en echt weer willen uitgaan en plezier willen maken. We denken dat ze nog even geduld moeten hebben. Het Festival Atlântico ( een vuurwerk wedstrijd van 4 weken), dat normaal gesproken in juni plaatsvindt, is afgelast. We wisten al dat het Bloemenfestival in mei wordt uitgesteld tot September, dus waarschijnlijk zullen de zware maatregelen van de huidige noodtoestand niet zo snel worden opgeheven. We zullen het gewoon moeten accepteren, blijven zitten waar je zit, en, als we hier dan toch zijn, genieten van ons heerlijke plekje in de wereld. We kunnen nog steeds boodschhappen doen. De plaatselijke groente- en fruitmarkt in Prazeres is nog steeds open. We wachten onderhand wel op de nieuwe uien en aardappelen die geoogst (dat kan nu elk moment beginnen) moeten worden omdat de vorige oogst zacht en zompig begint te worden. De winkels blijven goed bevoorraad, dus er is geen tekort aan eieren of wc-papier of iets anders wat we nodig hebben.


Quarantine sessions festival

Een vast punt in deze wat stille dagen van Madeira’s quarantaine – ik schreef bijna ‘sombere dagen’, maar eerlijk gezegd, als dit somber is zou er geen woord zijn om de situatie in Milaan of Madrid te beschrijven – zijn de dagelijkse Quarantine Sessions die via een facebook-livestream door een collectief van artiesten van Madeira worden uitgezonden. Vanaf 20.00 uur Midden-Europese (dus Nederlandse) tijd. Ook al is niet elke soort muziek echt mijn ding, er is voor elk wat wils. Ik wil iedereen er graag aan herinneren dat mijn favoriete deelnemers, de supergetalenteerde gitarist Pedro Marques en zijn al even talentvolle vrouw, Fadozangeres Sofia Ferreira, morgen, 7 april, weer aan de beurt zijn. Klik op de ‘like’-knop op hun Facebook-pagina en schakel de meldingen in. De link zal ook worden gedeeld op onze Facebook-pagina.

Share

Door Peter Groen

Peter is geboren in Amsterdam in 1949. Hij heeft een achtergrond in PR en copywriting. Nu, als part time inwoner van het eiland Madeira sinds meer dan tien jaar, schrijft hij over het eiland, de cultuur, de overweldigende natuur, het eten en drinken van Madeira, en over alles wat te maken heeft met reizen naar en op dit prachtige eiland.

18 reacties

  1. Bedankt voor je nieuwe blog en als ik Noud zo bezig zie, loopt het water me in de mond, want het is een heerlijke kok. Sterkte met het vervolg van de quarantaine en groet uit een erg zonnig Alkmaar.

    1. Graag gedaan, Jelle. Het viel niet mee deze keer om een begin te maken, want, zoals ik schreef, er gebeurt niks en we doen ook niet veel. Ik heb wel een nieuw aquarel gemaakt, maar dat mag even niet online, want het is voor een Britse vriendin die in Engeland is en nu met haar man niet naar hun huis op Madeira kan. Ze verzuchtte in één van haar chats naar de vriendenkring dat ze ‘dit uitzicht op haar avondwandeling’ zo miste. Daar zat een foto bij van een maanverlichte oceaan vlak bij hun huis, die vervolgens model stond. Als ik hem hier nu publiceer ziet ze hem geheid, Nederlands lezen doet ze niet en ze zal vooral het Engelstalige blog met de bijbehorende comments lezen. Maar toch…. We sturen hem naar haar toe.

  2. “Noud is in de keuken aan het spelen en maakt allerlei onnodige dingen die we er onder de omstandigheden niet zomaar weer aflopen.”

    Hahaha hier moest ik hard om lachen. En die foto erbij . Hier is het ook een kwestie van binnen blijven, verstand op nul, blik op oneindig (of nou ja, zeker tot de zomervakantie vermoed ik). Ik heb gelukkig een vriendin om de hoek wonen waar ik ‘s avonds mijn 10.000 stappen mee kan halen. Op minimaal 1,5 m afstand van elkaar.

    Ik hoop dat de mist gauw optrekt! En jullie in goede gezondheid blijven.

    1. Goed dat je moest lachen. Eer is al genoeg gloom en doom te lezen. Daarom ook geen feitelijke Corona-informatie. Er zijn genoeg media die daarover meer dan adequaat berichten, en waar dus ook weinig te lachen valt. Verstand moet hier op honderd, want er gebeurt niks en ik wil toch graag mijn lezers af en toe wat voorshotelen, ook al omdat meneer Google dat zo fijn vindt. En iets schrijven over niets, dat valt niet altijd mee. Vooral niet als er ook nog wat gezelligheid in moet zitten. Blijf gezond!

  3. Doen jullie ook aan Take-away met jullie Pitanga ijsjes? Het lijkt ons heel lekker…. Of ruilen tegen een tros bananen uit eigen tuin?

    1. Noud zegt ‘ja hoor, maar wel zelf de pitanga’s leveren want onze struik is nog te jong. En dan kun je kiezen uit pitanga-sorbetijs of pitanga-roomijs’. En ik zeg: ‘in ’s hemelsnaam geen bananen. Je word er hier mee doodgegooid. wij hebben ze hier ook in de tuin, dragen momenteel niet en dat is wel zo fijn. Al ze dragen heb je er per plant meteen 80 of zo.

      1. als jullie de pitanga’s niet kunnen leveren heb ik gelukkig in een bui met vooruitziende blik een fles pulp op de markt van Prazeres gekocht. Dus als je wilt laat het me weten…. het is niet veel werk dus daar hoef je niet mee te zitten. Ik vind de roomijs versie het lekkerst… Peet natuurlijk weer niet: die gaat voor de sorbet variant. Onze vriendin Joana Zita Perreira vindt ze alle 2 erg lekker… maar die is geen maatstaf,, die vreet alle ijsjes omdat ze het eigenlijk niet mag hahahhhahahaa

  4. Hallo Peter en Noud. Leuke blog weer. Noud zorgt goed voor de inwendige mens wat je dat straks weer aan de buitenkant ziet!!! Naar Nederland komen is dus geen optie maar ach, jullie zitten daar toch heerlijk. Ik wilde bijna schrijven: jullie zitten niet op een eiland! Maar dat is dus niet waar!! Haha. Geniet maar van het leven beiden en blijf gezond!!
    Wij hebben vandaag de knoop doorgehakt en onze vakantie naar de Seychellen, i.v.m. Ons 40 jarig huwelijksfeest, geannuleerd. Wij moeten ons verlies nemen want op een (flinke!) voucher zitten wij niet te wachten. Zolang we maar gezond blijven, wat het allerbelangrijkste is, wachten we op de tijd dat dit virus de wereld uit is en dan gaan we kijken wat we gaan doen.
    Groetjes, Ria en Hans.

    1. We zitten hier inderdaad prima, en zoals je kunt lezen lijden we er niet zo onder. Er zijn mensen die het heel wat moeilijker hebben ondeer deze omstandigheden. Jammer van je geplande reis, was heet niet handiger geweest te wachten tot de organisatie hem anulleerde? Zo’n voucher helpt dan weer bij de financiering van een volgende reis. Hoe dan ook: wel plannen blijven maken. Blijven dromen van mooie dingen. want als je geen dromen meer hebt…..

  5. Erg leuke blog weer van je Peter. Heerlijk de zoetigheden die Noud maakt, die loop je er weer af, wanneer de zon tevoorschijn komt. Niets te klagen toch!.

    1. Nee hoor, Mieke, niks te klagen en zoals je hebt kunnen lezen doen we dat ook niet. Het is natuurlijk niet zo leuk als wanneer we mooie wandelingen overal op het eiand kunnen maken, liefst met onze vrienden, maar dat zit er voorlopig niet in. Maar we zitten op een prachtige plek,zoals je weet, en daar blijven we ook nu van genieten.

  6. Al weer een juiste weergave van het dagelijkse leven op Madeira.
    Maar we klagen niet, we kunnen het hier wel uitzitten, zeker nu het weer zich van de goede kant laat zien.
    Blijf gezond.

    1. Dank je Henk. En fijn dat jullie goed weer hebben. Wij hebben dat absoluut niet de laatste dagen. Slagregens en dichte mist. Vanmorgen strakblauwe hemel, maar nu zien we de rand van de tuin niet eens meer door lage wolken, die op onze hoogte van 550 mter natuurliljk gewoon mist betekenen. Nou ja, het eiland snakte naar water, dat is nu weer aangevuld en het wordt ook hier wel weer mooi. En jullie ook: gezond blijven. Dat wensje heeft dezer dagen een heel duidelijke betekenis gekregen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

 

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.