Nee. Het werd Trapje Af. En we kunnen beter zeggen TRAPPEN af. Zoals ik al beloofd had schrijf ik wat achterstallige verhaaltjes. Dat komt omdat we onze vrienden Peter en Eveline een weekje te gast hadden. En met hen hebben we wat leuke dingen hebben gedaan die het vermelden waard zijn. Een van de dingen was het lopen van een behoorlijk spectaculair pad, dat van Prazeres naar Paúl do Mar loopt. Het is één van de oude voetwegen die Caminho Real worden genoemd, vaak met prachtig plaveisel. En met veel, heel veel trappen zoals ze die op Madeira veel hebben. Het pad loopt zigag naar beneden in een spectaculaire kloof.
twee auto’s
Het leuke van logees hebben is dat we dan plots de beschikking over twee auto’s hebben. Zo kun je ineens een leuke route enkele reis wandelen. Als je aan het eind van de wandeling eerst een auto neerzet. tenminste Zo gezegd zo gedaan: Eerst een auto in Paúl do Mar aan de haven gezet. En daarna met de andere auto naar boven gereden, naar Prazeres. Nadat we eerst op de ‘Miradouro’ van het schitterende uitzicht over zee hebben genoten zijn we welgemoed aan de afdaling begonnen. Voetje voor voetje. Het pad slingert zich de hellingen af en biedt prachtige doorkijkjes. Het loopt langs spectaculaire uitgeslepen waterlopen, poelen en stroompjes en is vooral heel erg steil. Er is op Madeira-wijze op veel plaatsen een soort trap van gemaakt, niet geschikt voor de minder stevig in hun schoenen staande medemens.
Onder aan de trap
Aan het einde onderaan de trappen wachtte de beroemde ficusboom met het bijbehorende terras, waar de mannen met veel misbaar domino spelen, en de wijn lekker en goedkoop is. Aansluitend nog maar even naar O Precipicio voor een spectaculaire zonsondergang op onvervalst Madeirense wijze… Geniet maar van de foto’s…
Voor de volledigheid: als je geen twee auto’s hebt kun je beneden bij de ficus altijd een taxi krijgen, ze staan bij mooi weeer al klaar om mensen weer naar het uitgangspunt, de parkeerplaats van het hotel Jardim Atlântico in Prazeres te rijden. Ze kennen hier hun pappenheimers!
update oktober 2020
De ficusboom heeft helaas het veld moeten ruimen voor de ‘verbetering’. Inderdaad, het pleintje is gefatsoeneerd, met prachtig plaveisel in de vorm van een heuse ‘calçada portuguesa’ maar daarvoor de oeroude ficus tot ons verdriet wijken. In de plaats ervan is een ander boompje geplant, dat het nooit zal kunnen halen bij de prachtige en veel betreurde ficus. Gelukkig is er een ander pleintje, in Madalena do Mar, waar we bij Dona Maria een heerlijke poncha kunnen drinken onder een nóg grotere en majesteitelijke ficus.
Bij deze wandeling moet je niet wankel op je benen staan, want voor je het weet verander je in een tobogan en hop je vanzelf via de billen naar beneden.
Maar spektaculair is hij wel, hebben jullie de oude wasbakken nog gezien op tweederde van de wandeling?, hier werd vroeger door de vrouwtjes uit P.de Mar de was gedaan. Marijke
Beautiful walk! … but oh so hard on the knees… I want to try it someday though!
not necessarily hard on the knees, Maja. You need to keep them slightly bent and you will have no trouble. Lock your knees and you wil destroy them. But the thighs may hurt a ‘little bit’ the morning after…
Misschien een idee !
Samen s. morgens met progamma : “Seniors gymnastics op kanaal 1 mee doen ! Met de beentjes van de vloer .
Om zo alles glad en soepel te houden.
We vernemen wel de resultaten.
kanaal 1. Dat klinkt als Nederlandse televisie. Mooizo. Die hebben we hier natuurlijk niet. Dan ’s morgens: dat zal wel vroeg zijn. En hoe vroeg het in Nederland ook is, hier is dat dan altijd nog een uur vroegeer. Geheid TE vroeg dus. Kortom: hier gaan we dus niet aan beginnen. We staan open voor betere tips.
Heeft toch niets met de leeftijd te maken die spierpijn? of de conditie?
welnee Thom, hoe kom je daar nou bij. Geen van tweeen natuurlijk 😉
op deze manier lullen we ons blog wel naar bove op Google..:-D
nou ja zeg, zo’n klein tekstje en dan zo veel fouten… Te lang onder die ficus gezeten lijkt wel. En nee, dat ligt dan niet aan de ficus…
peet gaf voor mijn recatie een 4, want ik had 6 TIEP-fouten hahhahahahha, die heeft ie dus verbeterd omdat hij dat kan…hhahahahhaha
En ik had wel 3 dagen erg last van mijn bovenbenen. Zo erg dat het gaan zitten in een stoel erger was dan het opstaan
maar wel erg leuk zo dicht bij ons huis om zo´n spectaculaire wandeling te maken. En als er dan geen tweede auto is… er staan, weten we nu, altijd taxi’s klaar om je weer terug te brengen naar het begin van de wandeling…. Ja juist… bij dat ontzettend leuke terrasje… en dan is wachten voor mij geen enkel probleem hahahahhahahaha..