We zijn er even niet. Dat wil zeggen, we zijn er wel maar we zijn niet thuis. We zijn in Funchal, want het huis is een weekje bezet. Lees: verhuurd. En dan gaan we gewoon weg. Soms verder van huis, maar nu gewoon naar Funchal. We maken dus van de nood een deugd en verblijven een week in een appartementje in São Martinho, de woonwijk aan de westkant van Funchal. Zo hebben we de gelegenheid om op ons gemak weer eens de stad door te nemen, zonder steeds weer drie kwartier naar huis te hoeven rijden. Een leuk detail van Funchal zijn de stadslevada’s . Heuse levada’s die door delen van de tad voeren.
Een ander leuk detail is het (kiezel)strand Praia Formosa, ook wel stukjes zandstrand, maar voor ons telt meer het strandleven met strandtentjes die het allemaal heel erg leuk maken. En dat op loopafstand van ons appartementje. Een andere attractie zijn de stadslevada’s. Heuse levada’s maar die wel door de stad voeren in plaats van over het platteland.
We lopen de Levada dos Piornais, van vlak bij ons appartement tot aan het stadion. Je komt door allerlei wijken, moderne woonwijken en oude vervallen boerenwijkjes, met steeds een schitterend uitzicht op de benedenstad, de oceaan en de bergen. Vanaf het stadion, waar deze levada ophoudt, slingeren we op ons gemak naar beneden, naar zeeniveau. Onderweg nog een prachtig uitzicht op de baai en de Ihlas Desertas in de verte. We drinken nog wat aan de haven en vandaar gaan we met de bus – jaja – weer naar ‘huis’. Dan sluiten we af met een glaasje aan het strand, ons ‘eigen’ Praia Formosa. We voelen ons heel exotisch!
exotisch ? zo ziet het er ook wel uit….
Gewoon een keer een weekje komen logeren Banda.